Tutoring jest spersonalizowaną metodą pracy tutorów/ek z podopiecznymi, która stosowana jest od wieków na prestiżowych uczelniach brytyjskich i amerykańskich. Polega na regularnych spotkaniach (tzw. tutorialach), podczas których tutor/ka pomaga podopiecznemu/nej w odkryciu jego/jej mocnych stron i talentów oraz rozwijaniu zainteresowań. Na gruncie polskiej edukacji tutoring pojawił się stosunkowo niedawno. Mimo tego, można zauważyć jego pozytywny wpływ na postępy uczniów i uczennic w nauce. Ma też znaczącą rolę w kształtowaniu osobowości i charakteru młodych ludzi, budowaniu pewności siebie oraz samodzielnego myślenia. Istotą tej metody jest troska o holistyczny rozwój ucznia /uczennicy. Podsumowując, polega więc na wsparciu w rozwijaniu jego/jej wszystkich zdolności, nie tylko tych związanych z intelektem, ale również z pozostałymi sferami rozwoju.

Tutoring opiera się na założeniu, że w każdym człowieku drzemie potencjał, który warto poznać i wykorzystać. Celem tutoringu jest więc pomoc uczniowi/uczennicy w jego odkryciu, a szczególny nacisk położony jest na wzmacnianie mocnych stron i talentów oraz budowanie poczucia własnej wartości i sprawczości.

Wyróżnia się dwa rodzaje tutoringu: rozwojowy i naukowy. Celem tutoringu rozwojowego jest wsparcie ucznia w odkrywaniu i rozwijaniu talentów, budowaniu poczucia własnej wartości. Wspiera też w wypracowaniu indywidualnej strategii uczenia się i osobistej ścieżki rozwoju. Tutoring naukowy to metoda pracy dydaktycznej realizowana w małych grupach lub indywidualnie, mająca na celu wspieranie rozwoju uczniów w zakresie zdobywania, poszerzania oraz utrwalania wiedzy i umiejętności z określonych dziedzin nauki, np. z zakresu nauk humanistycznych, ekonomicznych czy przyrodniczych. W trakcie procesu edukacyjnego nacisk położony jest na rozwijanie ciekawości poznawczej ucznia/uczennicy, kreatywnego i krytycznego myślenia oraz chęci eksplorowania wiedzy.
Personalizacja, czyli przyszłość edukacji?
W tradycyjnej formie edukacji nauczanie jest zwykle grupowe, zakres materiału zgodny z podstawą programową jest jednakowy dla wszystkich uczniów. Metody pracy mają często charakter wykładów lub ćwiczeń, gdzie to nauczyciel przekazuje wiedzę. Z czasem zauważono potrzebę indywidualnego podejścia do nauczania (indywidualny tok/program nauczania). Tutaj uczniowie mogą samodzielnie wybierać przedmioty zgodne z ich uzdolnieniami, zainteresowaniami czy możliwościami edukacyjnymi. Kolejnym etapem edukacyjnej transformacji wydaje się być edukacja spersonalizowana (którą nazywam też holistyczną), w której kładzie się nacisk na całościowe podejście do edukacji. Skupiona jest na budowaniu kompetencji przyszłości, zarówno tych twardych, związanych z daną dziedziną nauką, jak i tych miękkich, niezbędnych w codziennym życiu.

W edukacji spersonalizowanej tutorzy/tutorki stosują różnorodne metody i narzędzia, aby dostosować nauczanie do potrzeb każdego ucznia/uczennicy. Istotnym jest, aby każdy uczeń/uczennica miał szansę na rozwój w oparciu o swoje mocne strony, zainteresowania i cele. Jest to szczególnie ważne w sytuacjach, gdy uczniowie/uczennice różnią się między sobą w zakresie zdolności i umiejętności.
Tutoring to holistyczne spojrzenie na ucznia i uczennicę. Oprócz pomocy w osiąganiu swoich celów, zwiększeniu motywacji i zaangażowania, pozwala na odkrycie swojego potencjału i rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia. W związku z tym, wspomaga wewnątrzsterowność, która jest ważna w życiu codziennym i pracy zawodowej.
Jakie są zalety tutoringu/edukacji spersonalizowanej?
-
- Dopasowuje styl nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia/uczennicy.
-
- Motywuje do aktywnego uczestnictwa w procesie edukacyjnym.
-
- Wspiera w odkrywaniu mocnych stron i talentów.
-
- Zwiększa zaangażowanie w procesie edukacyjnym.
-
- Poprawia jakość i efektywność nauczania.
-
- Buduje samoświadomość i sprawczość.
-
- Przygotowuje uczniów/uczennice do samodzielnego podejmowania decyzji.
Dla mnie jako tutorki to przede wszystkim stworzenie mojej podopiecznej bezpiecznej przestrzeni, w której może lepiej poznać siebie. Często po raz pierwszy w życiu może zastanowić się nad tym, jakie wartości są dla niej ważne, co lubi, a czego nie. Z czym radzi sobie świetnie, a nad czym chciałaby popracować. W końcu, to budowanie relacji opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu. To uważność na potrzeby nastolatek, które często pełne lęku i niepewności wkraczają w dorosły świat. Podsumowując, tutoring to dla mnie bycie przewodniczką na drodze młodej dziewczyny, która rozwija swoje skrzydła, nabiera odwagi i odkrywa potencjał, jaki w niej drzemie.

Zapraszam na indywidualne zajęcia uczennice i studentki, które chcą iść przez życie z pewnością siebie, odwagą do podejmowania decyzji i spokojem, że zmierzają we właściwym kierunku!
Z tych zajęć skorzystają zwłaszcza ambitne nastolatki, które:
✅chcą wzmocnić swoją pewność siebie i poczucie, że sobie poradzą (w szkole, na studiach, w pracy),
✅chcą mieć pewność, że wybierają właściwe, zgodne ze swoim potencjałem kierunki rozwoju,
✅chcą nabrać poczucia wewnętrznego spokoju, szczególnie w nowych sytuacjach czy w grupie rówieśników,
✅chcą przestać porównywać się z innymi i zacząć bardziej lubić i doceniać siebie.
Źródła:
A. Baranowska, Tutoring jako alternatywna metoda pracy z uczniami zdolnymi w szkole, „e-mentor” 2014, nr 5 (57), s. 10–19, http://dx.doi.org/10.15219/em57.1136.jego
Colegium Wratislaviense „Podręcznik Tutora” https://cw.edu.pl/edukacja/oferta-rozwojowa-dla-edukacji/#tutoring
Tutoring, czyli wzajemne wspieranie się w nauce Keith Topping, Educational Practices – 5
Tutoring w szkole,między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej, Towarzystwo Edukacji Otwartej, Wrocław 2009
Sarnat-Ciasto, A. (2015). Tutoring, coaching i mentoring w polskiej szkole? Między chaosem a autentyczną potrzebą. Podstawy Edukacji. Między porządkiem a chaosem, 8, 141–152.
Dla mnie jako tutorki to przede wszystkim stworzenie mojej podopiecznej bezpiecznej przestrzeni, w której może lepiej poznać siebie. Często po raz pierwszy w życiu może zastanowić się nad tym, jakie wartości są dla niej ważne, co lubi, a czego nie. Z czym radzi sobie świetnie, a nad czym chciałaby popracować. W końcu, to budowanie relacji opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu. To uważność na potrzeby nastolatek, które często pełne lęku i niepewności wkraczają w dorosły świat. Podsumowując, tutoring to dla mnie bycie przewodniczką na drodze młodej dziewczyny, która rozwija swoje skrzydła, nabiera odwagi i odkrywa potencjał, jaki w niej drzemie.


